Ik genoot mijn opleiding in de psychoanalytische behandelwijze tijdens de jaren tachtig aan het C.G. Jung Institut in Zürich. Het fundament van deze opleiding behelsde analytisch werk met het symbolisch materiaal zoals dat is vervat in de expressie van iemands onbewuste psyche, bijvoorbeeld in dromen, spontaan tekenen of schilderen, creatief schrijven, actieve imaginatie, etc.

Mijn therapeutische aanpak komt wellicht het best tot uiting in mijn benadering van de droomanalyse. Ik beschouw een droom als een boodschap aan onze bewuste geest van de rest van onszelf (dat wil zeggen, van onze onbewuste psyche). Nemen we deze boodschap serieus en proberen we haar te begrijpen, dan gaan we een dialoog aan met de rest van onszelf. We luisteren serieus naar wat onze onbewuste psyche ons te vertellen heeft. Bijgevolg is mijn rol als therapeut erin gelegen de dromer te helpen tot een psychologisch inzicht te komen van de goeddeels symbolische inhoud van zijn/haar droom. Een dergelijk inzicht is van onschatbare waarde voor zowel de psychische genezing als de groei of individuatie van de persoon. De specifieke houding die samenhangt met het serieus nemen van de eigen droom, is van cruciaal belang voor de verwezenlijking en instandhouding van het psychisch welbevinden. Analytisch werk kent een transcendentale dimensie. Die doet zich met name gelden op cruciale levensmomenten, wanneer we gedwongen worden een diepgaande transitie door te maken, of wanneer we een groot verlies te verwerken krijgen, zoals bij de dood van iemand die ons nastaat, een pijnlijke scheiding of ernstige uitdagingen en obstakels op het gebied van ons levensonderhoud of levenswerk. In de psychotherapie zijn dit essentiële kwesties.